Τα 8 χειρότερα στυλιστικά παραπτώματα των φοιτητών.

Χιουμορ-alert! Αν δεν έχετε χιούμορ, μην διαβάζετε αυτό το post.

Αγαπητοί αναγνώστες,

ήθελα εδώ και καιρό να γράψω για το ντύσιμο των φοιτητών, αλλά κάθε φορά που προσπαθούσα να μπω στο νόημα μελετώντας φωτογραφική ύλη από "περιπτώσεις", αδυνατούσα να ολοκληρώσω την έρευνα αφού η οπτική σαπίλα που αντιμετώπιζα με έκανε να θέλω να βγάλω τα μάτια μου με μασιά και να τα φάω.

Στη φωτογραφία, τι χρησιμοποίησα για να πλύνω τα μάτια μου.

Σε αυτό το post ασχολήθηκα κυρίως με τα στυλιστικά εγκλήματα του είδους φοιτητή που τείνει στο "κάγκουρας". Υπάρχουν προφανώς και άλλα είδη ("ο φύτουλας", "ο γιος-της-μαμάς" κλπ.) που πιθανότατα θα αγγίξω στο μέλλον.

Πριν αναφερθώ στις παρατηρήσεις μου, θα σας περιγράψω τη μέθοδο της έρευνας μου: Κατ' αρχήν, ήθελα να βρω μια πηγή με φρέσκιες φωτογραφίες από ένα καλό δείγμα φοιτητών. Τι πιο καλό από ένα site που φωτογραφίζει τους θαμώνες από events μαγαζιών σε φοιτητούπολη. Συγκεκριμένα, "κουτσομπόλεψα" στο site IoanninaOut. Έπειτα χρησιμοποίησα ένα πολύ ισχυρό εργαλείο για να βγάλω συμπεράσματα, το οποίο αποκαλώ "κοινή λογική".

Κι αφού γελάσατε με τις έξυπνες μου ατάκες, πάμε τώρα να ξεκαρδιστείτε με ακόμη καλύτερες βλέποντας τα πιο κοινά στιλιστικά παραπτώματα των φοιτητών:

Το θέμα με τα τζιν παντελόνια.

Εάν κοιτάξετε πιο προσεκτικά τις προηγούμενες λέξεις, θα δείτε πως το "τζιν" κάθεται δίπλα στην λέξη "παντελόνια". Χμμμ... Τι να εννοεί ο ποιητής; Μήπως ότι το παντελόνι θα μπορούσε να αντικατασταθεί με "τόνικ". Μπαα... Ο τύπος πίνει μόνο Jagermeister. Μήπως εννοεί πως το τζιν είναι παντελόνι; Δηλαδή, υπάρχουν κι άλλα παντελόνια, που δεν είναι τζιν; (Απάντηση: Ναι.)

Και δεν θα κάτσω να το αναλύσω πολύ το θέμα με το ότι υπάρχουν κι άλλα υφάσματα πέραν του τζιν, το οποίο έχει αρχίσει να γίνεται βαρετό. Δεν πειράζει όμως λέω. Το θέμα είναι, αφού αγοράζεις τζιν και το γουστάρεις, πάρε κάτι τέτοιο:

Ο τύπος είναι ο Michael Bastian και φοράει ένα κανονικό, ωραίο τζιν.

...και όχι κάτι τέτοιο:

Το έκτρωμα είναι μια συνεργασία του John Galliano με τον διάβολο.

Με λίγα λόγια, δεν είναι ανάγκη να φοράς συνέχεια τζιν παντελόνια, αλλά όταν φοράς τζιν προσπάθησε να επιλέξεις κάτι που δεν είναι σαν κινητό μπουρδέλο.

Πουκάμισα με λεπτομέρειες... στάμπες.

Ωραία, αυτό το κομμάτι είναι πολύ απλό. Αν το πουκάμισο σας έχει πάνω στάμπες με κείμενα που υποδηλώνουν το ελεύθερό σας πνεύμα ή το ότι είστε ο αρχηγός της αγέλης (π.χ. "Free spirit") τότε βάλτε του φωτιά.

Εάν από την άλλη έχει πάνω tribal στάμπες, τότε βάλτε του φωτιά και μετά βγάλτε με τανάλια όποιο σημείο του δέρματός σας το έχει αγγίξει. Πετάξτε και το δέρμα σας στη φωτιά.

Ένα πουκάμισο μπορεί να είναι μονόχρωμο, μπορεί να έχει κάποιο pattern (όπως καρώ) ή μπορεί να είναι από τζιν ύφασμα στην τελική. Αλλά, η βασική αρχή είναι μια: Keep it simple stupid.

Μαλλί.

Το να περιποιείσαι τον εαυτό σου είναι κάτι που σε ξεχωρίζει από τον πίθηκο. Προσπάθησε όμως να μην κάνεις αλλαξοκωλιές με άλλα μέλη του ζωικού βασιλείου:

Παράδειγμα 1.

Παράδειγμα 2.

Τα μαλλιά μας αγαπητοί άντρες αναγνώστες πρέπει να κυμαίνονται ως στυλ μεταξύ του George Clooney και του Sakis Rouvas. Δηλαδή, σε περίπτωση που το στυλ μας δεν είναι "κλασσικό", δεν θα πρέπει να είναι και πιο υπερβολικό από ενός 40άρη pop τραγουδιστή.

Ωραίο μαλλί, που δεν είναι κοντό.

Ναι, μπορείς να ζήσεις και χωρίς ζελέ Farcom.

Προφανώς και μπορείς να συνεχίσεις να βάζεις ζελέ σε μαλλιά που κανονικά χρειάζονται κούρεμα από πέρσι ή να αφήνεις χαίτη. Απλά παραμένεις αντι-στυλ και θυμίζεις γυμνασιόπαιδο.

Λογότυπα.

Εδώ αλήθεια, αισθάνομαι το θέμα σαν σοβαρό κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα. Πραγματικά, δεν μπορώ με κανέναν τρόπο να καταλάβω γιατί θα ήθελε κάποιος να φοράει ένα T-Shirt, παντελόνι ή μπουφάν που να γράφει με τεράστια γράμματα DSquared ή οτιδήποτε άλλο.

Γιατί να γράφει Dsquared μπροστά από το αναπαραγωγικό μου σύστημα; Και γιατί να φορέσω φόρμα στο club;;;!

Για όσους φοράνε ρούχα "επώνυμων" σχεδιαστών με τεράστια λογότυπα θα σας περιγράψω την πικρή αλήθεια της κατάστασης.

Οι γνωστοί σχεδιαστές έχουν διάφορες σειρές ρούχων, οι οποίες διαφοροποιούνται μεταξύ τους σε τιμή, ποιότητα και στυλ. Κατά βάση, οι σειρές τους με τα τεράστια λογότυπα είναι οι κατώτερης ποιότητας, που πωλούνται σε δυσανάλογα υψηλές τιμές με target-group τους κάγκουρες που νομίζουν ότι με 150 ευρώ και το λογότυπο δύο "χαρούμενων" σχεδιαστών θα αγοράσουν κοινωνικό status.

Πραγματικά, δεν είναι ωραίο παιδιά.

Κοιτάξτε το άλλη μια φορά στον καθρέφτη. Το βλέπετε; Ε;

Ρωτήστε την γνώμη της γιαγιάς σας μήπως; Της γάτας σας; Του tamagotchi σας; Του πνευματικού σας ρε γαμώτο!

Παράδειγμα ενός logo που δεν ενοχλεί την αισθητική μου.

Μπορούμε πάντως να ανεχτούμε το διακριτικό, μικρό logo που έχουν τα περισσότερα αξιοπρεπή ρούχα. Το θέμα είναι να μην αισθάνομαι πως φωνάζεις μέσα στη μάπα μου "DSquared!!!!, Diesel!!!, Superdryyyy!!!".

Βαθιά V.

Αν ακόμη και ο Κουστώ θα φοβόταν να φτάσει τα απύθμενα βάθη του ντεκολτέ σου, τότε υπάρχει κάποιο πρόβλημα.

Η λαιμόκοψη V είναι ωραία υπό πολλές περιπτώσεις, αλλά τα όρια μεταξύ "ωραία γραμμή" και "αβυσσαλέο ντεκολτέ" βρίσκονται κοντά μεταξύ τους.

Θα μιλήσω με εικόνες για να γίνω πιο εύκολα αντιληπτός:

Αυτό είναι ένα καλό μέγεθος μιας V λαιμόκοψης. Ωραίος.

Ώπα, ώπα μεγάλε... Δεν πιστεύω να βγεις έτσι έξω, ε;

Τώρα παίζουν δύο περιπτώσεις: Ή ντύνεσαι με τα ρούχα της κοπέλας σου, ή είσαι τυφλός.

Πραγματικά ρε σεις, είναι θέμα κοινής λογικής. Δεν μπορεί να είναι ωραίο να δείχνεις τα βυζιά σου. Ακόμη και για τις κοπέλες υπάρχει ένα όριο, πόσο μάλλον για έναν άντρα.

Chill-out, δεν είναι ανάγκη να φτάνει ο λαιμός μέχρι τον αφαλό για να καταλάβουν τα γκομενάκια ότι έχεις φάει τα τελευταία 3 χρόνια στον πάγκο και το peck-deck.

Γιλέκα.

Δεν είμαι σίγουρος από που ξεκίνησε αυτή η εκτρωματική μόδα, αλλά πιστεύω πως κατάγεται από ένα υβρίδιο επιρροών, μεταξύ κουβανών latin χορευτών που μετανάστευσαν στην Ευρώπη και ΔΑΠιτών διαφόρων σχολών και υποπαρατάξεων.

Στην φωτό, ο Κουβανός Άγιος "Γιλέκιος".

Αν είσαι latin χορευτής και φοράς γιλέκα, δεν πειράζει, έχεις σοβαρότερα θέματα να λύσεις πρώτα. Άντε στην ευχή του Marc Anthony...

Αν από την άλλη είσαι ΔΑΠίτης γιλεκάκιας, τότε φίλε θα ασχοληθώ με την πάρτη σου σε αυτό το post γιατί σε βλέπω εδώ και 4 χρόνια όταν βγαίνω να πιω το ποτάκι μου με την ησυχία μου.

Στην φωτό, ένας Κορεάτης ΔΑΠίτης.

Γιλέκο με T-Shirt στο φοιτητικό πάρτυ είναι γελοίο. Και ξέρεις τι, επειδή είμαι ανοιχτόμυαλος θα πω πως, εντάξει, το παιδί γουστάρει γιλέκα, έχει κάποιο παιδικό τραύμα.

Δερμάτινο γιλέκο όμως;! Αν υπήρχε αστυνομία μόδας δεν θα σε έσωζε ούτε το Κούγιας από την θανατική καταδίκη.

Στο βίντεο, το Κούγιας.

Φωνή αναγνώστη: "Τότε όμως γιατί ρε κομπλεξικέ blogger υπάρχουν τα γιλέκα; Δεν τα φοράει κανείς;"

Αγαπητέ αναγνώστη, τα γιλέκα φοριούνται έτσι:

Αυτά με τα γιλέκα.

Τρίχες στο πρόσωπο.

Αγαπητέ φίλε,

ο θεός μας προίκισε με μια απίστευτα γαμάτη ορμόνη που η Wikipedia αποκαλεί Τεστοστερόνη.

Ένας από τους λόγους που τα αρχίδια μας παράγουν αυτήν την κορυφαία ουσία είναι για την περίπτωση που θα θελήσουμε να γίνουμε αρχιδάτοι κοκκινομάλληδες ξυλοκόποι με μούσια στα βουνά των Βίκινγκς.

Που θέλω να καταλήξω; Μην σπαταλάτε την πολύτιμη τεστοστερόνη!

Τα γένια στον άντρα είναι ωραία. Τα ομοιόμορφα γένια, κάποιες φορές το μούσι αν πηγαίνει σε κάποιον. Συνήθως όμως ένα γένι 1-2 εβδομάδων ταιριάζει περισσότερο απ' όλα στα πρόσωπα των 18-23χρονων φοιτητών. Κι αν δεν βγάζεις ωραία γένια, πάρε ένα ξυραφάκι και ξύρισέ τα.

Για το όνομα του θεού όμως, μην αφήνεις γελοία σχέδια στη φάτσα σου όπως:

Η κλασσική χολέρα με το όνομα: Goatee.

Το γνωστό στους παρθένους πρωτοετείς, Neckbeard.

Προσπαθείτε να κλείσετε τα κενά της ψυχής σας με το Soul Patch?

Γκούχου-γκούχου...

Γιατί κάθομαι και ασχολούμαι με τρίχες; Επειδή το 90% των ανδρών με οτιδήποτε πέραν από ομοιόμορφο γένι ή ξυρισμένη φάτσα, δείχνει χειρότερο απ' ότι στην εναλλακτική περίπτωση.

Αν είστε γνωστός rap καλλιτέχνης, γράψτε με στα τέτοια σας.

Εφαρμογή ρούχων. Επιτέλους, η λίστα τελειώνει. Με κουράζει να βγάζω χολή γιατί πνευματικά είμαι διασταύρωση του Βούδα και του μικρού μου Πόνυ, αλλά έπρεπε να τα πω όλα αυτά.

Θα ολοκληρώσω λέγοντας το εξής: Δεν ξέρω τίποτε. Λέω μαλακίες. Ο καθένας έχει το προσωπικό του στυλ και όσο αισθάνεται άνετα με αυτό που φοράει (η κουβαλάει στο κεφάλι του) εγώ χαίρομαι να είναι μέρος του περίγυρού μου. Συνήθως όμως δεν είναι υπόθεση "προσωπικού στυλ", αλλά "έλλειψη βασικής αισθητικής".

Πες ότι δίνεις μια κιθάρα σε έναν άσχετο και τον αφήνεις μόνο του σε ένα νησί για δυο χρόνια. Υπάρχει μια τιποτένια περίπτωση να είναι ο νέος Μότζαρτ και να μάθει μόνος του να δημιουργεί απίστευτη μουσική στο άγνωστο γι' αυτόν μουσικό όργανο, αλλά πιθανότατα, χωρίς καθοδήγηση δεν θα καταφέρει τίποτε πέραν από το να προκαλέσει την μετανάστευση των μαϊμούδων του νησιού.

Έτσι και με το ντύσιμο, έτσι και με το "οπτικό" στυλ: Κανείς μας δεν πρέπει να αισθάνεται πως είναι τέλειος, μπορούμε να μάθουμε από άλλους ακόμη κι αν στην αρχή αισθανόμαστε αντίθετοι.

Οπότε σαν τελευταίο tip/παρατήρηση θα αφήσω το βασικότερο: Την εφαρμογή των ρούχων.

Το T-Shirt σου μπορεί να γράφει DSquared ή Moulinex ή ότι θέλεις, αλλά αν δεν επιδεικνύει το σώμα σου τότε είναι άχρηστο.

Το πουκάμισο του μπαμπά σου πιθανότατα δεν σου κάνει, γιατί ο μπαμπάς σου έχει μεγαλύτερη κοιλιά από εσένα. Αν ο μπαμπάς σου είναι αρσιβαρίστας τότε πάλι δεν σου κάνει γιατί έχει μεγαλύτερη πλάτη από εσένα.

Το κουστούμι του μπαμπά σου που φόρεσες στον χορό της ΔΑΠ γιατί θέλεις να ετοιμαστείς για το βουλευτικό αξίωμα, σε κάνει να φαίνεσαι σαν να φοράς το κουστούμι του μπαμπά σου.

Το τζιν που έχεις από τότε που ήσουν 20 κιλά βαρύτερος και τώρα στέκεται όρθιο μόνο με ζώνη, θυμίζει σακούλα πάνω σου. Πάρε καινούριο.

Το V-neck που φοράς στο clubάκι κάνει τις γκόμενες να σε γουστάρουν, αλλά αν φοβάσαι να σηκώσεις το χέρι για παραγγελία μήπως και σκιστεί, τότε το πήρες 2 νούμερα μικρότερο.

Are you getting the point? The fit matters!

"Φτάνει Αλέξη... Καταλάβαμε."

...Ok, Kanye.

Α, και φοιτητριες, μην νομίζετε πως ξεφύγατε από την πυρηνική κεφαλή κριτικής του Φοιτηtips. Coming soon....