Οδηγός Ξεκινήματος Φοιτητικής Ζωής: Βρίσκοντας το πρώτο σου φοιτητικό σπίτι.
Αυτό είναι το πρώτο μέρος της σειράς post: Οδηγός Ξεκινήματος Φοιτητικής Ζωής.
Σε αυτό, μαθαίνουμε το πως βρίσκουμε φοιτητικό διαμέρισμα στη νέα μας φοιτητούπολη. Εκτός κι αν πέρασες στην πόλη σου, οπότε... ζήλια!!!
Λίγα πράγματα είναι τόσο ποθητά μα ταυτόχρονα τρομαχτικά όσο το ξεκίνημα μιας φοιτητικής ζωής. Είναι η χαρακτηριστική εποχή που το παιδί γίνεται ενήλικας, που από μαμόθρεφτο γίνεται αυτόνομος και που (αν όλα πάνε καλά) αποκτάει χώρο για να απλώσει τις ρίζες των στόχων/ονείρων του.
Και δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι 30άρηδες+ αναφέρονται στα φοιτητικά τους χρόνια ως «τα καλύτερα χρόνια». Καλά, εγώ νομίζω πως υπερβάλλουν επειδή απλά οι ίδιοι κατέληξαν να μιζεριάζουν στις δημοσιουπαλληλίστικες συνήθειές τους μετά το πτυχίο - τουλάχιστον, όμως, έχουν δίκιο ότι το να είσαι 18-23 χρονών, ελεύθερος, έχει άλλη χάρη.
Αλλά, πριν συνεχίσω, ας πω τι θεωρώ εγώ “φοιτητική ζωή”: Το να σπουδάζεις σε άλλη πόλη, χωρίς τους γονείς σου.
Λυπάμαι, αλλά το να σπουδάζεις στην πόλη όπου γεννήθηκες και να σου στρώνει το κρεβάτι η μάνα σου έχει λιγότερο από το 50% της μαγείας που θα ζούσες διαφορετικά.
Ξέρω, οι γονείς πολλών από εσας σας έχουν πείσει ότι «έχει τα καλά του», ότι «μπορείς να τρως τα λεφτά που θα πλήρωνες στο νοίκι» και άλλα διάφορα. Αλλά τι λέω, εδώ έχουν πείσει πολλούς να δηλώσουν πρώτη επιλογή στρατιωτικές σχολές και παιδαγωγικά... Τέλος πάντων, αυτό είναι άλλη κουβέντα.
Το θέμα είναι, πως αν δεν μείνεις μόνος:
- Δεν θα βρεθείς στη δύσκολη θέση να μην έχεις καμία παρέα.
- Δεν θα βρεθείς στην δύσκολη θέση να χάνεσαι σε μια άγνωστη πόλη.
- Δεν θα κουραστείς να πλένεις πιάτα τα ξημερώματα για να μην μουχλιάσουν.
- Δεν θα βρεθείς χωρίς εσώρουχα επειδή δεν έβαλες πλυντήριο.
- Δεν θα μαγειρέψεις απαίσια μακαρόνια. Ξανά. Και ξανά.
Βασικά, δεν θα αναγκαστείς να αλλάξεις σαν άτομο από το παιδί του Λυκείου που ήδη είσαι.
Γιατί τα περισσότερα «κακά» κομμάτια του να μένεις μόνος σου, καταλήγουν να είναι οι μεγαλύτερες «ευλογίες» για την προσωπικότητά σου, για την εξέλιξη του χαρακτήρα σου.Τώρα, αν έτυχε να περάσεις στην πόλη σου, ακόμη κι από επιλογή σου, δεν πειράζει. Εγώ θα επαναλάβω ότι χάνεις πολλά, αλλά και πάλι θα είσαι σε καλύτερη θέση από έναν συνομήλικό σου που δεν θα περάσει την φάση του πανεπιστημίου.
Στην περίπτωση που, σαν κι εμένα, πέρασες σε μια άγνωστη πόλη, μακριά από το σπίτι σου, ίσως να βρεις το κείμενο λίγο πιο κοντά στη δική σου (μελλοντική) πραγματικότητα.
Το "δικό σου" σπίτι είναι άλλη φάση! |
Αναζητώντας σπίτι, χωρίς να ξέρεις που στο διάολο βρίσκεσαι.
Με το που βγαίνουν οι βάσεις, εκτός κι αν έχεις τακτοποιήσει το θέμα νωρίτερα, παίρνεις την μαμά και τον μπαμπά και ξεκινάς για την πόλη όπου πέρασες.Πιθανότατα, θα μείνετε σε κάποιο ξενοδοχείο, οπότε μπείτε κατευθείαν στο www.booking.com και κάντε μια κράτηση για τρεις η τέσσερις μέρες. Εκεί που πάτε, όμως, έχετε κάποιον γνωστό ή θα είστε μόνοι σας; Στην περίπτωση που έχετε στην πόλη κάποιον οικογενειακό φίλο τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα, αφού θα ξέρεις εξ’ αρχής το που να κοιτάξεις για σπίτι, ποιες περιοχές είναι καλές και θα μάθεις τα κατατόπια γρηγορότερα.
Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά, όμως, αφού όσο καλοπροαίρετος και να είναι ο γνωστός σας, μπορεί τα δικά του γούστα να μην συμβαδίζουν με τα δικά σας και αυτό που εκείνος θεωρεί «ωραίο σπίτι σε καλή περιοχή» να μην είναι παρά μια κακόγουστη, φθηνιάρικια σαβούρα. Η μπορεί να σας σμπρώξει το σπίτι του ξαδέρφου του, που έμενε ξενοίκιαστο.
Οπότε και στην περίπτωση που θα κινείστε μόνοι, σε άγνωστα λημέρια, η προσωπική σας κρίση σχετικά με το «τι είναι καλό» μπορεί να καταλήξει σωστότερη.
Η διαδικασία για να βρείς σπίτι έχει περπάτημα: Όσες εφημερίδες με αγγελίες κι αν κουβαλάς, δεν μπορείς να ξέρεις με τι έχεις να κάνεις αν δεν το δεις μπροστά σου. Οπότε, θα καταλήξετε να περπατάτε, να κόβετε κίνηση στα ενοικιαστήρια πάνω στις εξώπορτες και να χτυπάτε το κουδούνι σε ότι σας γυαλίσει.
Απλά, φροντίστε να μάθετε από νωρίς την τοποθεσία των σημαντικότερων σημείων της πόλης (πανεπιστήμια, εμπορικό κέντρο, στάσεις αστικών) ώστε να καταλαβαίνετε ευκολότερα το αν ψάχνετε σπίτι σε καλή τοποθεσία.
Γιατί θα δείτε πολύ σύντομα πως το θέμα απόσταση είναι από τα σημαντικότερα στην επιλογή ενός σπιτιού.Γενικά, όσο πιο κοντά στο απόλυτο κέντρο της πόλης, τόσο το καλύτερο. Το κολπάκι “σπίτι κοντά στο πανεπιστήμιο” δεν το έχω δει να λειτουργεί και πολύ καλά - αφού πιο πολύ θα πηγαίνετε για καφέ στην πόλη παρά στο πανεπιστήμιο.
Η σημαντικότερη συμβουλή, πάντως, είναι: «μην αργήσετε». Μην περιμένετε τις εγγραφές για να ψάξετε διαμέρισμα. Τα πολύ καλά κομμάτια έχουν ήδη νοικιαστεί από την πρώτη μέρα των βάσεων (ίσως και νωρίτερα) οπότε κάθε μέρα που χάνετε, τόσο πιο δύσκολα θα βρείτε το διαμέρισμα των ονείρων σας.
«Τι ψυχολογία θα έχω σε αυτήν τη φάση;» Σε αυτό το κομμάτι πιθανότατα θα είσαι αυτό που λέμε «στα χαμένα» - και είναι λογικό να μην ξέρεις τι σου γίνεται όταν φεύγεις από τον τόπο όπου μεγάλωσες για να βρεις σπίτι για να μείνεις μόνος σου.
Ναι, μόνος σου. Ξέρω πως ακούγεται πολύ περίεργο προς το παρόν, μα κάνε λίγη υπομονή. Μετά από ακριβώς ένα χρόνο θα θυμάσαι τον εαυτό σου εκείνη τη μέρα και θα γελάς.
Προς το παρόν, θα πρέπει να έχεις καθαρό μυαλό για να πάρεις σωστές αποφάσεις: Είναι πολύ εύκολο να γίνουν σημαντικά λάθη πάνω στη φούρια του ψαξίματος σπιτιού.
Αλήθεια, έχεις δει ποτέ φοιτητούπολη σε εκείνη την περίοδο; Είναι σαν ταινία με επιδρομή ζόμπι, μόνο που αντί για ζόμπι έχει γονείς με εφημερίδες αγγελιών στα χέρια. Τρέχουν σαν λυσασμένοι, τραβώντας πίσω τους ένα κακόμοιρο, άφωνο παιδάκι, που αφήνεται στη μοίρα του.
Όχι. Μην το επιτρέψεις να συμβεί αυτό σε εσένα. Όσο κι αν θα προσπαθήσουν για το αντίθετο, εσύ θα πρέπει να δώσεις στους γονείς σου να καταλάβουν ότι η διαδικασία αυτή γίνεται για εσένα. Εσύ θα μείνεις 4+ χρόνια σε αυτό το μέρος, οπότε το μεγαλύτερο κομμάτι των αποφάσεων θα πρέπει να είναι αποκλειστικά δικό σου.
Και αυτό που λένε οι γονείς: «Ας νοικιάσουμε προς το παρόν αυτό και του χρόνου βρίσκουμε άλλο, καλύτερο» δεν ισχύει. Μέσα στα χρόνια που σπουδάζω, μόνο μια φίλη μου έχω δει να αλλάζει σπίτι. Ότι διαλέξεις στην αρχή, με αυτό θα μείνεις - γιατί με το που συνηθίσεις εκεί για ένα εξάμηνο, δεν παίζει να κουνηθείς.
Στο θέμα των επιλογών πάλι: Ο φοιτητής είναι το στάδιο του εφήβου που αρχίζει να γίνεται ενήλικας και εδώ είναι καλή ευκαιρία για να κάνεις την αρχή.Ακόμη, όσο κι αν φαίνεται πολύ περίεργο, οι γονείς σου πιθανότατα δεν ξέρουν. Ναι, αυτοί οι μικροί θεοί που σε ταΐζουν και σε ξεσκάτωναν παλαιότερα, μπορεί να μην έχουν πολύ περισσότερη ιδέα για την επιλογή ενός διαμερίσματος από ότι εσύ.
Ειδικά αν οι γονείς σου δεν ήταν ποτέ φοιτητές και (καρά)ειδικά αν είναι παλαιομοδίτες ή αρκετά μεγάλοι, μπορεί να κάνουν εκ μέρους σου λάθος επιλογές για πολλά κομμάτια της φοιτητικής προετοιμασίας.
Ρώτησε καλύτερα φοιτητές που έχουν ήδη περάσει αυτή τη φάση και σκέψου ώριμα πριν κάνεις την οποιαδήποτε κίνηση.
Ακόμη, βάλε την λογική πάνω από την τσιγκουνιά, αφού μπορεί ένα σπίτι στο κέντρο να έχει 50 ευρώ υψηλότερο ενοίκιο από ένα σε μια μακρινή περιοχή, αλλά αν αθροίσεις το ετήσιο κόστος των ταξί, των αστικών και της ταλαιπωρίας, τότε ίσως τα 50 παραπάνω ευρώ να είναι και κέρδος μακροπρόθεσμα.
Μα και γενικότερα, εκτός κι αν είναι απόλυτη ανάγκη, μην κάνεις τσιγκουνιές - η τσιγκουνιά καταλήγει να ποτίσει και την ίδια σου την ψυχή στο τέλος.
Επιλέγοντας το σπίτι.
Αφού, τελικά, δώσεις στους γονείς σου να καταλάβουν ότι θα πρέπει η δική σου γνώμη να έρχεται πρώτη, έρχεται η ώρα να διαλέξεις το σωστό φοιτητικό διαμέρισμα.
Κατ’ αρχήν, έχεις σκεφτεί την περίπτωση της συγκατοίκησης; Είναι μια καλή ευκαιρία να καταλήξεις σε ένα πιο μεγάλο σπίτι και να σου κοστίσει και λιγότερο, αρκεί να βρεις για συγκάτοικο ένα έμπιστο άτομο που γνωρίζεις πως μπορείς να “ανεχτείς”. Φυσικά, έχει να κάνει με τον χαρακτήρα - κάποιοι περνάνε τέλεια με συγκάτοικο και κάποιοι ζουν καλύτερα στην μοναξιά τους.
Αν αποφασίσεις να μείνεις μόνος (η κλασσικότερη περίπτωση) τότε κανόνισε πρώτα το σπίτι σου να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο κέντρο της πόλης σου, στα μέσα μεταφοράς και σε υπηρεσίες όπως σουπερμάρκετ.
Κάποιοι επιτυχόντες δίνουν σημασία στην απόσταση του πανεπιστημίου από το σπίτι: Αυτό δεν θα πρέπει να σε ενδιαφέρει πρωταρχικά, αφού ο χρόνος που θα περνάς στο πανεπιστήμιο θα είναι λογικά πολύ μικρότερος από τον χρόνο που θα περνάς στο κέντρο.
Και να μην μιλήσω για τις μετακινήσεις την νύχτα: Αν τύχει να μένεις μακριά από τα καφέ και τα μπαρ, τότε η νυχτερινή σου ζωή θα είναι μια κόλαση μετακίνησης, ίσως και αδύνατη αν δεν έχεις αυτοκίνητο.
Μετά από την τοποθεσία, κοιτάξτε την γενικότερη κατάσταση του σπιτιού. Ένας τοίχος με υγρασία ή ένα σάπιο μπάνιο μπορεί να σας φαίνονται ανεκτοί συμβιβασμοί όταν ψάχνετε ακόμη, αλλά δοκιμάστε να μείνετε για χρόνια σε ένα απαίσιο σπίτι με προβλήματα...
Μην συμβιβαστείτε με φτηνιάρηδες ιδιοκτήτες που δεν ντρέπονται να νοικιάζουν αχούρια. Ρίξτε τους, αν γίνεται, χυλόπιτα και συνεχίστε το ψάξιμο. Στην τελική, κανείς δεν έχασε ψάχνοντας λίγο ακόμη - μπορεί το αμέσως επόμενο διαμέρισμα που θα βρείτε να είναι το τέλειο για εσάς.
Κοιτάξτε το είδος των κατοίκων της πολυκατοικίας σας: Αν ο περισσότερος πληθυσμός είναι γριές και οικογένειες, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχετε προβλήματα με κομπλεξικά ανθρωπάρια που θα σας κάνουν θέμα για τον «θόρυβο επειδή ήρθατε 1 η ώρα το βράδυ» ή στις κοπέλες για την «φασαρία από τα τακούνια σας».
Ναι, υπάρχουν πολλοί παράξενοι εκεί έξω. Το πρόβλημά τους πρέπει να είναι ότι οι ίδιοι δεν κάνουν κανέναν θόρυβο στις κρεβατοκάμαρες τους... αν με πιάνετε.
Δείτε τους λογαριασμούς κοινοχρήστων παλαιότερων ετών: Μπορεί το ενοίκιο να σας φανεί καλό για αρχή, αλλά δεν ίσως έχετε γνωρίσει ακόμη την έννοια “κεντρική θέρμανση”. Πριν δώσετε τα χέρια με τον ιδιοκτήτη, καλό είναι να μάθετε πόσο θα σας κοστίσει η θέρμανση τον χειμώνα, που πιθανότατα θα κυμαίνεται σε εκατοντάδες ευρώ.
Γενικά, πάρτε τον χρόνο σας: Αν δεν είσαστε πολύ σίγουροι για ένα διαμέρισμα τότε καλύτερα να συνεχίσετε να ψάχνετε.
Μην ακούτε τους απελπισμένους ιδιοκτήτες που θα σας πουλήσουν παραμύθια του στυλ: «Αν δεν το κλείσετε τώρα δεν σας υπόσχομαι ότι θα είναι διαθέσιμο και αύριο!». Αυτά είναι εβραϊκά παραμύθια. Όταν θα βρείτε το σωστό διαμέρισμα θα το νιώσετε - θα είναι κάτι σαν έρωτας με την πρώτη ματιά.
«Ο ιδιοκτήτης μου είπε ότι τουλάχιστον θα κάνω οικονομία στο πετρέλαιο, αφού θα με ζεσταίνουν τα χνώτα από τα ποντίκια.» ~ Άννα Νόητη |
Πριν φύγετε (προς το παρόν). Ξέρετε ότι τα πανεπιστήμια αρχίζουν σε περισσότερο από έναν μήνα ε;
Ναι, τα μαθήματα ξεκινάνε Οκτώβριο, γιατί τον Σεπτέμβριο δίνουμε επαναληπτικές εξετάσεις εμείς, τα παραδείγματα προς αποφυγή. Γι’ αυτό και θα επιστρέψετε (πιθανότατα) για λίγο καιρό στην πόλη σας και θα συνεχίσετε τις διακοπές σας.
Όσο είστε ακόμη εκεί, θα κάνετε ίσως κάποια χαρτιά και θα πληρώσετε μια καλή προκαταβολή στον ιδιοκτήτη. Ακόμη, ξεκινήστε τις διαδικασίες για ΟΤΕ και ίντερνετ (ρωτήστε για τα πακέτα φοιτητικού ίντερνετ). Είναι καλή ώρα όμως και για να παραγγείλετε έπιπλα και ηλεκτρικές συσκευές.
Όσον αφορά τα έπιπλα, σας παρακαλώ, αν γίνεται μην κρατήσετε παλιές σαβούρες από τους προηγούμενους ενοίκους: Πηγαίνετε μία βόλτα στα κοντινότερα ΙΚΕΑ (αφού πάρετε τα μέτρα του σπιτιού) και θα βρείτε πολλές ωραίες (και σε καλές τιμές) επιλογές. Βασικά, μόνο με τα ΙΚΕΑ νομίζω πως θα καλύψετε τα πάντα, πέραν από τα ηλεκτρικά.
Από εκείνα, ξεπεράστε οποιοδήποτε χωριάτικο-80s ένστικτο υπάρχει μέσα σας και, ναι, αγοράστε πλυντήριο!
Έχω γράψει στα πρώτα post του Φοιτηtips για το πόσο σημαντικό είναι να έχει πλυντήριο ένας φοιτητής, για το πόσο είναι αυτό που μας ξεχωρίζει από τον πίθηκο κλπ. Προσωπικά, δεν κάνω παρέα με άτομα που καπνίζουν και με άτομα που δεν έχουν πλυντήριο. Μην περιθωριοποιηθείτε!
Ψυγείο πάρτε οπωσδήποτε κανονικού μεγέθους (αν χωράει) γιατί σε ένα μικρό δεν θα βολέψετε παρά εφόδια 2-3 ημερών το πολύ - και ούτε.
Ακόμη, χρειάζεστε κάτι σε φουρνάκι (η αν έχετε χώρο και λεφτά, κανονική κουζίνα) και θα είναι απίστευτα βολικό να έχετε και έναν φούρνο μικροκυμάτων. Η άνεση του να τρως μαγειρεμένο φαγητό από την κατάψυξη μέσα σε 5 λεπτά είναι απερίγραπτη για έναν πρωτοετή.
Καλό είναι να τα παραγγείλετε όλα από τώρα, ώστε να έρθουν μέσα στον επόμενο μήνα, όταν θα επιστρέψετε για τις εγγραφές σας.
Χαλαρώστε.
Αυτό ήταν! Η χοντρή κούραση τελείωσε. Θα παιχτεί λίγο ακόμη θέμα όταν θα κουβαλήσετε τα έπιπλα και θα στήσετε το σπίτι, αλλά δεν είναι τίποτα - ίσως να είναι και διασκέδαση για κάποιους.
Γιατί όταν μετά την παράξενη εποχή του Λυκείου βλέπεις ένα δικό σου σπίτι να “χτίζεται”, τότε δεν μπορεί παρά να είσαι χαρούμενος.
Γιατί δεν βλέπεις μόνο τα κομμάτια του ΙΚΕΑ να συναρμολογούνται, αλλά και τις απεριόριστες πιθανότητες της φοιτητικής σου ζωής να χορεύουν τσάμικο μπροστά σου:
Πόσες φορές θα ξυπνήσεις μεσημέρι σε αυτό το σπίτι... Πόσες φορές θα γυρίσεις τα ξημερώματα σουρωμένος σε αυτό... Πόσες κοπέλες θα βάλεις να κάτσουν στο καναπέ σου... ίσως και στο κρεβάτι σου, αν είσαι φιλόξενος... Πόσες ταινίες θα δεις στον καναπέ σου στο πρώτο εξάμηνο και πόσες μέρες-ρεκόρ θα κάνεις να πατήσεις στο σπίτι σου στο δεύτερο εξάμηνο...
Νιώθεις τις πεταλούδες να γαργαλάνε το στομάχι σου; Αυτά είναι τα όνειρά σου.
Περίμενε λίγο ακόμη και θα τα δεις να γίνονται πραγματικότητα - αν το προσπαθήσεις και λίγο φυσικά...
πολύ καλό το άρθρο σου. ευχαριστώ!
@Ανώνυμος: Παρακαλώ! :)
Πολύ ωραιο άρθρο, κυρίως στο σημειο που γράφεις για τα σπιτια κοντα στο πανεπιστημιο ή κοντα στο κεντρο με βοήθησε αρκετα ;)
whaaaa me sigkinises XD